‘Code red’ is het credo bij CBR…

Hij verwijst naar de historische bestseller met Tom Cruise, Demi Moore en Jack Nicholson in de hoofdrollen. De film ‘A few Good men’. Een film die draait om een voor de buitenwereld onbegrijpelijke erecode, waaraan militairen dienstbaar dienen te zijn. Kamps begint tijdens ons etentje voluit te praten over de misstanden binnen het CBR en spreekt zijn verbazing uit over de brief die hij heeft ontvangen van Cees van der Burg; de hoogste baas bij het Directoraat Generaal Mobiliteit. Volgens Kamps bedoelde Van der Burg het misschien allemaal goed, maar heeft deze geen enkele notie of zicht op het CBR. Over recente leugens die het CBR de minister laat vertellen in de Tweede Kamer en al helemaal niet over de angstcultuur die al decennia lang heerst onder de rijscholen.

“Je moet de film hebben gezien om te begrijpen wat ik ermee bedoel. Het is weliswaar een film uit 1992 maar op veel vlakken zie je dat er binnen het CBR ook zo’n ‘erecode’ is. Wie een examinator of het CBR aanspreekt op het gedrag wordt door het collectief ‘gepakt’. Er zijn voorbeelden te over, maar niemand durft het hardop te zeggen. Je wordt onherroepelijk kapot gemaakt.”

Kamps vertelt over hoe hij vanaf het allereerste begin dat hij bij het CBR in Enschede over de vloer kwam, 2018, door andere rijschoolhouders werd gewaarschuwd dat hij zijn ideeën voor een andere aanpak van een rijopleiding in de wachtruimte bij het CBR examencentrum beter niet hardop kon uitspreken. Hij vond dat de tussentijdse toets feitelijk geen taak behoorde te zijn van het CBR, maar sprak zich ook uit over de zeer persoonlijke gesprekken die examinatoren voerden met meerijdende instructeurs tijdens de praktijkexamens. Al snel reed Kamps niet meer mee met tussentijdse toetsen en praktijkexamens, omdat dit in zijn ogen niet matcht met de vereiste objectiviteit. Kamps pleitte voor cameraregistratie van examenritten; een camera naar voren en een ingebouwde camera op het gezicht van de kandidaat. Ook sprak hij openlijk over vriendschappen en affectieve relaties tussen medewerkers van het CBR en medewerkers van rijscholen.

“Ik heb de examenmanagers meerdere malen gevraagd of het CBR een integriteits persoon in dienst heeft of een afdeling. Ik waag het te betwijfelen. En ja, natuurlijk heb ik bemerkt dat er een ‘code red’ over mij werd uitgeroepen. Dat gebeurde toen ik kort voor en tijdens Corona kritisch was. Niet kritisch om de lokale medewerkers te pesten, maar juist omdat het CBR zelf heel erg strikt was om rijscholen te houden aan de naleving van de Corona maatregelen en meerdere examinatoren er zelf een ‘loopje’ mee namen. Het bewust handjes geven zie ik als een ernstig vergrijp van een ambtenaar. Punt uit. Die jongeren kunnen thuis opa of oma besmetten, met alle gevolgen van dien!

Zelf stapten ze heel makkelijk en massaal over de meest basale gedragsregels. Het bestellen van een stamppottenbuffet voor 16 personen door de kringcoördinator is daar een goed voorbeeld van. Het was volgens haar niet om een eindejaarsborrel, maar vanwege teamoverleg. Dat op een moment dat we thuis maar met maximaal vier personen de Kerst mochten vieren..” zegt Kamps.

Een ander voorbeeld is volgens Kamps zijn eerste schorsing van drie maanden: “Volgens de divisiemanager Rijvaardigheid, Harold Bekhuis, zou de dashcam aan hebben gestaan tijdens het praktijkexamen van Hanne. En zou ik tegen de dienstdoende examinator Bernd Ouwersloot hebben verklaard dat ik dat altijd deed en zou blijven doen. Dat is een pertinente leugen en Hanne was geschokt. Ondanks dat ik haar er niet in wilde betrekken, heeft ze eigenhandig een getekende verklaring afgegeven. Maar Alexander Pechtold schrijft daarover dat het CBR daar geen enkele boodschap aan heeft. “U bevond zich op privaat terrein en daar bepalen wij de regels” Een beroepsprocedure werd binnen 24 uur afgewezen. Dat is ‘code red’.

Kamps zegt vanaf dag 1 alles nauwlettend te hebben vastgelegd; mails, Whatsapps, videoregistraties en ga zo maar door. Alles om in de toekomst voor eens en altijd deze onorthodoxe werkwijze publiekelijk te maken.

“Hier dit is een Whatsapp-bericht van minder dan een maand geleden. Een berichtje van een voormalig Haagse eigenaar van een grote rijschool. Hij heeft verklaard hoe hij twintig (!) jaar geleden kapot is gemaakt door het CBR. Onder andere door Vera Bergkamp, de huidige Tweede Kamer voorzitter. Destijds adjunct-directrice. Er ligt een WOB verzoek om exact uit te zoeken wat zich destijds heeft afgespeeld. Ik kan niet zeggen of deze man wel of niet recht van spreken heeft, maar het feit dat hij na een eerste publicatie via dit blog in paniek, doodsangst geraakt en besluit de publicatie van zijn verhaal tegen te houden is veelzeggend. Twintig jaar later!

Kamps zegt tientallen reacties te hebben gekregen vanuit het land over soortgelijke strafmaatregelen tegen kritische rijscholen. Telkens hetzelfde patroon; wie het CBR bekritiseert of in diskrediet brengt ziet binnen enkele maanden het slagingspercentage met tientallen procenten naar beneden gaan. “De roedel reageert dan gezamenlijk en een deel van de gecorrumpeerde examinatoren laat dan om de sufste reden kandidaten zakken. Let wel; niet iedere examinator werk daar aan mee, maar die er voor openstaan wisselen dan van plek. Feitelijk ongeoorloofd, maar daar heeft men lak aan. Zelfs op dit moment speelt een dergelijke kwestie, maar daar kan en wil ik nu niets over zeggen. Dat komt zeker naar buiten”

“Kees van der Burg is feitelijk de opdrachtgever namens het ministerie bij het CBR. Zijn medewerkster zegt in een tv-gesprek dat het ministerie het CBR opdracht heeft gegeven om de examinering en medische controle te verzorgen voor het rijbewijs en dat er voor het opleiden feitelijk niets is geregeld. Juist daar gaat het mis; het CBR houdt zich vooral bezig met dat laatste deel. Ze hebben een eigen opleiding ontwikkeld, keuren zelfs de rijscholen en het eigen personeel in plaats van het I.B.K.I. Kandidaten met een R.I.S. opleiding krijgen veel sneller een plek voor het examen. Het slagingspercentage is aantoonbaar een fake en ga zo maar door. En juist dat wat het CBR zou moeten doen… dat verzaken ze. De wachttijd voor een praktijkexamen B (auto) is bijvoorbeeld in Rijswijk, de thuisbasis van het CBR, momenteel 24 weken! Een half jaar wachten op een plekje.

Ik bied Kees van der Burg graag mijn medewerking aan om die feiten op tafel te krijgen die hem en zijn Directoraat Generaal Mobiliteit niet bekend zijn. Ik geloof in zijn oprechtheid, want anders was hij niet in de pen geklommen om op te komen voor Geertje Hegeman. Hij kan mij altijd bellen!”