Eind augustus verscheen er al een artikel op dit blog dat waarschuwde voor de gevolgen van een goede verkiezingsuitslag van NSC, de partij van Pieter Omtzigt. Dat is slecht nieuws voor CBR-medewerkers, want of het nu een jaar duurt of drie of vijf. Er komt een einde aan de totale heerschappij van dit losgeslagen zelfstandig bestuursorgaan. Daar bestaat voor mij geen twijfel over.
Gelukkig is de maatschappelijke schade van het CBR Drama niet te vergelijken met het ‘ongekend onrecht’ in het Kindertoeslag Schandaal, de onterechte uithuis plaatsingen en de gevolgen van de aardbevingschade in Groningen. Maar toch. De grootschalige zwendel sinds 2013 valt het CBR, de overheid, aan te rekenen en zal door jongeren uit die periode geclaimd moeten worden. Gemiddeld, volgens de berekeningen, zo’n €500,–. Bij elkaar opgeteld ruim 200 miljoen euro voor de Pech(told) generatie.
De onwettige Tussentijdse Toets, onnodige hoge wachttijden, ongelijkwaardige behandeling en de door het CBR zelf ontwikkelde en geëxploiteerde RIS [rijopleiding in stappen, red] hebben jongeren in financieel opzicht, door de jaren heen, zwaar gedupeerd.
De komst van Alexander Pechtold in 2019 was het zoveelste voorbeeld van een onbetrouwbare overheid, waar de baantjescarroussel bepalend is voor de schade die de bevolking wordt toegebracht. Niet de kwaliteiten of het onberispelijke gedrag en betrouwbaarheid. Pechtold is daar hét voorbeeld van hoe het mis kan gaan.
Als erkend WRM rijinstructeur heb ik in maart 2022 een VOG kunnen overleggen aan het IBKI. Ik kan mij niet voorstellen dat Alexander Pechtold die vijf jaar geleden een appartement van €150.000,- ‘geschonken’ [‘corruptie’ zo concludeerde de Europese anti-corruptie waakhond Greco later, red] kreeg van een Canadees diplomaat en die vijf jaar geleden zijn toenmalige D66 partijgenote Anne Lok, naar verluidt tot een abortus wilde dwingen. De man die Anne Lok en hun kinderen van de ene op de andere dag achterliet, nooit meer iets van zich liet horen… Zo verklaarde Anne Lok later in de Stentor.
Pechtold, waarvan de beoogd D66 leidster Wassila Hachchi, ooit Jonge ambtenaar van het Jaar, na haar plotselinge vertrek bij D66 in HP de Tijd verklaarde: “Het was door angst gedreven leiderschap, dat kritiek als een bedreiging zag en enkel jaknikkers om zich heen duldde. Zo niet, dan werd er een heel scala van manipulatietechnieken ingezet: van negeren tot kleineren en uitlachen.”
