Dan ben je 59 en zit je inmiddels als RIS instructeur al bijna negen jaar gedesillusioneerd thuis. Niet vanwege een schorsing of uitschrijving. Nee hoor, je hebt zelfs je RIS WRM telkens opnieuw verlengd. Je zit thuis omdat je niet langer de pesterijen van enkele CBR examinatoren aan kon. Omdat je leerlingen kansloos waren vanaf het moment dat je de lokale CBR ‘pispaal’ werd.
Veel rijschoolhouders kennen het fenomeen; om de een of andere reden is er een examinator met wie het niet klikt. Of een waarover je een keer geklaagd hebt bij zijn meerdere.
Dat overkwam Henk*. Henk had de pech dat hij iemand tegenkwam die hij in het verleden kende, omdat de examinator voorheen mede-eigenaar was van een grote rijschool. Tijdens de stageperiode bij die rijschool klikte het niet en Henk nam afscheid van de rijschool. En dan, jaren later, stapt de voormalige rijschoolhouder bij Henk in de auto omdat hij examinator is geworden.
Voor Henk volgt een lange lijdensweg. Hem wordt al snel te kennen gegeven dat hij voortaan tijdens de examens van zijn kandidaten beter niet meer kan meerijden. Dat weigert Henk; hij stelt het belang van zijn leerlingen voorop. Hij is zeer betrokken bij zijn leerlingen. Hij heeft jaarlijks een slagingspercentage van meer dan 85%. Dat is erg hoog.
Het pesten slaat al snel om in kwalijk, ambtelijk misbruik van de macht. Als Henk op een bepaald moment de examenzaal inloopt, omdat Henk heeft gemerkt dat het examenterrein door de vorst spekglad is, maakt een andere examinator hem belachelijk: “Hey kijk eens jongens daar is ‘ie dan! Henkie, Henkie. Zegt eens eens wat is er loos? Glad? Weet jij wel wat glad is? Haha…”
Henk breekt als hij na een perfect examen van een leerling de examinator hoort zeggen ‘Gezakt”. Op verzoek van de examinator moet Henk nog even in de auto blijven. Op het moment dat Henk en de examinator alleen zijn zegt de examinator: “Tja, dat krijg je als jij blijft meerijden. Dan zakken ze!” Als Henk even later, aangeslagen door het voorval, bij de leerling komt zegt deze “Hey Henk, dankjewel! Ik ben toch geslaagd!”.
Henk zit op deze dinsdagmiddag thuis. Blij dat hij eindelijk zijn levensverhaal mag vertellen. Lesgeven? Dat wil hij wel, graag zelfs. Maar dat lukt niet meer. Van zijn uitkering kan hij geen lesauto betalen en iedere poging om hulp bij het UVW strandt al snel. Er is kennelijk ‘een lijntje’ met het CBR…. Henk is verdoemd door enkele CBR-examinatoren. Klagen? Bij wie?
- Namen betrokkenen bekend bij redactie.