[dit artikel is op 7 oktober al geplaatst]
Het is vanmorgen iets voor half acht wanneer ik op de openbare parkeerplaats een collega journalist zie lopen. Nietsvermoedend. Achter hem verschijnt een oude Opel Astra die overduidelijk gas bij geeft en op de collega inrijdt. Op het moment dat de Opel mij passeert, kijk ik recht in het gezicht van een persoon die zich al twee dagen rond het CBR Examenterrein begeeft. Geen security-kleding, geen vignet.
De collega-journalist die onderzoek doet naar grootschalige fraude roept: “Heb jij je bodycam aan?” Ik bevestig dat en volg hem richting de oude Opel. “Waarom rijdt u op mij in? Wie bent u” De persoon weigert in eerste instantie te antwoorden.
Het wordt niet duidelijk of de man voor het CBR werkzaam is. Hij weigert zijn CBR-medewerkerspas te tonen en probeert weg te lopen. Zwarte North Face jas aan; bekend van supporters geweld.
De bodycam-opnames van beide journalisten worden niet vrijgegeven op verzoek van de internationale journalisten vakbond. Maar op een van de vier camera’s is de Opel van de beveiliger, die uiteindelijk beweerd dat hij in dienst is van het CBR, wel te zien. Met hoge snelheid rijd deze voorbij een van de dashcams. Op afstand gevolgd door de twee journalisten die verhaal gaan halen bij de CBR beveiliger. De ‘beveiliger’ weigert zijn medewerkerspas te tonen en praat even later met een voormalig politieagente die inmiddels examinatrice is bij het CBR. Het is de medewerkster die door ons blog meerdere malen beticht werd van ernstige overtredingen van de Corona maatregelen.
Tien minuten later arriveert voor de 15e keer in 10 dagen de Enschedese politie. Opgeroepen door het CBR.
Inmiddels is de internationale journalisten vakbond, de journalist in kwestie heeft een internationale perskaart, geïnformeerd.
De journalist heeft inmiddels twee keer met lokale agenten gesproken en geeft aan aangifte te gaan doen. Ik ben bereid om te getuigen. Ik vond het een poging tot doodslag, hij noemde het intimidatie van het CBR. Daar moeten het OM en de rechter maar uitspraak over doen, zegt de collega. Hij is het al gewend. Triest!
Vorige week werd ikzelf gemaand het CBR terrein te verlaten. Uit de mailwisseling met de persvoorlichtster wordt duidelijk dat het CBR allesbehalve een transparante overheidsorganisatie wil zijn. Wel bevestigt woordvoerster Nanda Troost dat de niet herkenbare persoon in dienst is bij het CBR als beveiliger. Dat is natuurlijk van groot belang bij het verdere onderzoek…..
